Manoah Camporini presenteert conveyor_contentio (2025), een in situ iteratie van cognitivsculptur (2024). In deze nieuwe uitvoering verwijst Manoah naar het industriële verleden van Molenbeek met een installatie die tot het functionele minimum is gereduceerd en waarin de repetitieve, pendelende bewegingen centraal staan.

Het onnauwkeurige en flexibele karakter van het robotisch apparaat staat haaks op de logica die men van industriële productie verwacht. Het gaat hier veeleer om het verkennen en aftasten van een andere connectie met de machine: het gestadig obsederend gedrag van de machine beleeft en deelt de nabijheid van de toeschouwer. Het is een interactie met de machine, en niet een beheersing ervan.

Manoah heeft een academische achtergrond in de biologie en ontwikkelt een onderzoekspraktijk die zich richt op het bevragen van de relatie tussen mens en technologie in het licht van een post-rationalistische herkwalificatie. Zijn werk benadrukt het belang van de parallelle dimensie van zijn interventies en nodigt uit tot een heroverweging van de aspecten en factoren die onze hypermoderne omgevingen bepalen.