Als kandidate van iMAL Projects Office 2025 werd Maud geselecteerd voor een FabLAB Experiments-residentie. Tijdens deze periode zal ze er werken aan haar project “ Rugit le Coeur ”.

Rugit le coeur

"Na twee intense jaren en het einde van een werkbetrekking van zes jaar, kwam ik in een fase van ontspanning en onzekerheid over wat de toekomst zou brengen. Hoewel ik deze verandering verwelkomde, voelde ik ook een diepe vermoeidheid, wat me aanzette tot reflectie op de begrippen “energie” en “brandstof” in persoonlijke zin. Wat voedt me? Hoe kan ik opladen? Om me door deze gemoedstoestanden en energieschommelingen te loodsen, wendde ik mij tot yoga, meditatie en zelfhypnose - praktijken die vaak als pseudowetenschappelijk worden afgedaan, maar voor mij effectief werden.

Deze introspectie leidde me naar pseudowetenschappelijke energieapparaten zoals de Orgone Box van Wilhelm Reich en de “Dreamachine”, ontworpen door schilder en dichter Brion Gysin en programmeur Ian Sommerville. Hoewel deze apparaten door wetenschappers werden verworpen, raakten ze in de ban van kunstenaars als William S. Burroughs. De jaren 60 en 70 waren een vruchtbare bodem voor esoterische en artistieke experimenten die de maatschappelijke normen uitdaagden. De cut-up techniek van Gysin, later overgenomen door Burroughs en punkfiguren als Kathy Acker om conventionele taalstructuren te verstoren, is een opmerkelijk voorbeeld.

Tijdens mijn residentie zal ik een reeks sculpturen maken die vrij geïnspireerd zijn op de “Dreamachine” - een geperforeerde cilinder die rond een centrale lichtbron draait en ritmische lichtpatronen op gesloten oogleden projecteert om meditatieve staten op te wekken. Gysin zag het als zowel een kunstwerk als een instrument voor transcendentie.

Als aanvulling op dit sculpturale werk zal ik het concept energie onderzoeken door middel van de cut-up methode, waarbij ik mijn persoonlijke ervaring koppel aan de bredere economische, ecologische, sociale en mystieke implicaties ervan. In een experiment combineerde ik Duncan Smith's “On the Current Symbolic Status of Oil” met David Swenson's “Ashtanga Yoga: A Practice Manual”, een yogi met wie ik heb mogen studeren en oefenen. De resulterende tekst plaatst de fysieke kant van yoga naast Smiths linguïstische en symbolische analyse van olie."

Ik ben een beeldend kunstenaar, gevestigd in Brussel, die vooral experimenteert met de manier waarop taal en linguïstische principes kunnen worden ingezet om visuele en ruimtelijke verhalen te creëren. Deze verhalen bestaan uit publicaties, teksten, tekeningen en sculpturen die uitmonden in installaties. Mijn installaties zijn vaak geworteld in intieme verhalen en vertrouwde objecten, die ik verweef met woordspelingen, taalspelletjes en vooral toevalligheden – zoals versprekingen of ontsporingen van de pen, toetsenbord of de tong.

Mijn onderzoek leidt me door de geschiedenis en tradities uit het verleden, waar ik op zoek ga naar mogelijke verbanden. Deze specifieke manier om relaties en patronen te identificeren dient als model voor mijn verhalen.

De laatste tijd experimenter ik voor mijn sculpturen met organische materialen en materialen uit de huiselijke sfeer. Dit onderzoek gaat gepaard met een groeiende interesse in disciplines die als ‘vrouwelijk’, ‘passief’ of ‘minder belangrijk’ worden geïdentificeerd, zoals decoratie en versiering, vrije tijd en ambacht, alternatieve geneeswijze, pseudowetenschap en mystiek. Ik onderzoek hoe de esthetiek die deze disciplines opleveren kan dienen als een vorm van subversie en dominante culturele narratieven kan uitdagen.

Ik ben geïnteresseerd in privélexica en meng teksten, tekeningen en andere media op manieren die interne logica’s hebben maar die voor buitenstaanders niet per se herkenbaar zijn. Mijn werk, vaak gepresenteerd in minimalistische en zeer precieze installaties, fungeert als een abstract semiotisch systeem dat betekenissen genereert via een interactief proces.

Ontdek meer: https://www.maudgourdon.com

Credit voor Maud Gourdon's portrettering : Maud Gourdon

Beeldcredit voor "Rugit le Coeur": Collage gemaakt door Maud Gourdon met afbeeldingen uit het boek "Wake up to Yoga" van Lyn Marshall en het Dreamachine-motief bedacht door Brion Gysin en Ian Sommerville.