Tijdens mijn iMAL-residentie zal ik mijn nieuw project "Autoclonography" ontwikkelen. "Autoclonography" onderzoekt de invloeden van AI op momenten van verlangen (menselijk en meer-dan-menselijk) en verkent esthetisch welke opties voor keuzemogelijkheden en controle daaruit ontwikkeld kunnen worden. Het stelt vragen als: Waar worden de beelden van machine learning voor gebruikt, hoe en waarin worden ze bewerkt en welke sporen laten ze na? Welke belichamingen produceren ze, als prothetische beelden? Hoe komen mensen in aanraking met deze beelden en hun (mislukte) beloften? Met verwijzingen naar die momenten van verlangen, plezier, seksualiteit en verbeelding in sociale media, gevonden of zelfgeproduceerd beeldmateriaal en sequenties uit filmische werken, ontvouwt de video-installatie zich op de heel dunne drempel tussen verbeelding, bevestiging en frustratie van technologie als een mogelijk instrument en interface van belichaamde ervaring.

In de vorm van een polyfone installatie en voorbij binair gezag van gender, keuze, leefregels en utopie, wil dit werk reflecteren op technologische transformaties. De vraag hoe technologische evolutie ons de mogelijkheid geeft om nieuwe keuzevrijheden, wederzijdse ontmoetingen en vormen van coëxistentie te testen, vormt de kern van mijn artistieke praktijk.

Het werk van Johanna Bruckner wordt gekenmerkt door een multimediale aanpak waarin de prestaties van het menselijk lichaam een ​​overheersende rol spelen. In haar installaties die formeel een combinatie van technologische apparatuur en organische lichamen voorstellen, verschijnen regelmatig video's gegenereerd met grafische computersoftware, aangevuld met geluidscomposities. Johanna behandelt thema's die verband houden met biopolitiek, feminisme, queerculturen en posthumanisme. Voor Bruckner was samenwerken met dansers en performers aanvankelijk een instrument om kwesties te benaderen die verband hielden met het lichaam in actie, actie als performativiteit en sociale constructie, en vervolgens hypothesen te ontwikkelen om alternatieven voor sociale normen te opperen en aan te dragen. In haar meer recente werken ontwikkelt Johanna haar experimenten met sociale banden verder, met inbegrip van beeldmateriaal die verband houdt met queer-intimiteit en intra-species-relaties. Met haar werken en geïnspireerd door moleculaire biologie, kwantumfysica en studies van hybride levensvormen draagt ​​zij bij aan een discours die een ecologie van zorg en vertrouwen wil bevorderen, om een ​​wereld te helpen bouwen waarin menselijke en niet-menselijke wezens positiever samenleven, met het milieu en de aanwezige technologieën, en voorbij binaire bestuursregimes. Haar werk stelt de vraag ​​hoe vandaag de dag de ongewisheid van het zijn naar hybride temporaliteiten kan leiden die beter zijn toegerust om met de huidige technologische, politieke en ecologische veranderingen om te gaan.

Bruckner werd in 1984 geboren in Wenen (Oostenrijk). Ze studeerde beeldende kunst, culturele wetenschap en sociale antropologie in Wenen, Berlijn, New York, Stockholm en Hamburg. Haar werk werd internationaal tentoongesteld in onder andere het HEK-Haus der Elektronischen Künste (Basel), de Schirn Kunsthalle (Frankfurt), de 57e Biënnale van Venetië, het Haus der Kulturen der Welt (Berlijn), de transmediale, het ZKM-Zentrum für Kunst und Medien (Karlsruhe), Deichtorhallen (Hamburg) en het CAC Centre d'Art Contemporain (Genève). Momenteel is ze CERN fellowshiphouder Arts bij het CERN. Ze ontving de Erkenningsprijs voor Schone Kunsten van Neder-Oostenrijk in 2020, de re:humanism Prijs voor Kunst & Kunstmatige Intelligentie in 2021, en recentelijk de Pax Art Award, de Erste Bank MehrWERT Kunstpreis, en de Medienkunstpreis der Stadt Wien in 2022. Ze doceerde aan verschillende universiteiten.

Met de steun van het Creative Europe Programma van de Europese Unie, via het European Media Art Platform.

Disclaimer:
Dit werk is tot stand gekomen met financiële steun van de Europese Unie. De hierin geuite meningen kunnen op geen enkele wijze worden opgevat als de officiële mening van de Europese Unie.

Credits videobeelden: Autoclonography, in productie, 2024, Johanna Bruckner.