Automatisering heeft eerst de wereld van de industriële productie aan haar normen aangepast en is nu doorgedrongen tot alle lagen van de samenleving – van de persoonlijke levensfeer tot de sociale verwevingen.

La Société Automatique is een tentoonstelling die onze angsten en verwachtingen ten aanzien van technologie ter discussie stelt. Het biedt een visie op onze huidige toekomst, waarin automatisering elk aspect van het leven binnendringt, terwijl robots, AI en machinegestuurde omgevingen geleidelijk aan het menselijke handelen verdringt en overneemt.

De Spaans-Belgische kunstenaar Félix Luque Sánchez neemt ons opnieuw mee op een unieke en gefragmenteerde reis door de complexe relatie tussen mens en technologie. Met aanwending van diverse media – van robotica tot fotografie, beeldhouwkunst, film, muziek en performance – verdiept La Société Automatique zich niet alleen in de mechanismen van vervreemding, maar ook in die van verzet. De aandacht ligt daarbij op de culturele en artistieke producties die ontstaan als een tegencultuur van onze relatie met de automatisatie en zijn machinerie.

De tentoonstelling ontleent haar naam aan een lezing die filosoof Bernard Stiegler in 2012 gaf, waarin hij het begrip ‘tijdperk van de automatische samenleving’ ontwikkelde. In deze lezing onderzoekt Stiegler hoe automatisering onze manier van leven, socialiseren en werken revolutionair verandert, en werpt hij diepgaande vragen op over de toekomst van de mensheid.

iMAL, in gezamenlijke productie met Fédération Wallonie-Bruxelles, LABoral Centro de Arte en EUROPALIA, onderhoudt al lang een relatie met de kunstenaar en heeft het voorrecht gehad om het artistieke traject van Félix Luque Sánchez te mogen volgen. Na de presentatie in Brussel reist de tentoonstelling door naar het LABoral Centro de Arte in Spanje.

Het werk van Felix Luque Sánchez, in samenwerking met Iñigo Bilbao, Damien Gernay en Vincent Evrard, onderzoekt hoe mensen hun relatie tot technologie ervaren en welke hedendaagse uitdagingen zich opslaan bij de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie en automatisatie. Door het gecombineerde gebruik van elektronische en digitale representatiesystemen, mechatronische sculpturen, generatieve geluidscomposities, realtime gegevensstromen en algoritmische processen versmelten ze de narratieve processen waarop deze installaties zijn gegrond tot fictie en realiteit en suggereren mogelijke scenario's voor de nabije toekomst, waarbij de toeschouwers worden geconfronteerd met de angsten en verwachtingen die machines bij hen oproepen.

Pau Waelder