Beyond Computing (Inleidende notitie)
In lijn met het voortreffelijke advies van een van mijn prominente mentoren, Hanne Darboven: "verontschuldig nooit, leg nooit uit..." - toch is het denkbaar dat men een discours ontwikkelt, dat zeker weg van de complexiteit van het medium blijft, maar zich focust op observaties van diepe betekenis, relaties en wat het betekent om te leven. Deze gedachten onderbouwen wat volgt.
HELIX IX (1978) - tijdens de late jaren zeventig van de vorige eeuw had ik slechts af en toe toegang tot mainframe computers, vooral als ik op reis was, maar omdat ik voortdurend bezig was met procedureel denken, moest ik manieren zien te vinden om algoritmisch werk te maken dat voorbij computing ging. Bovendien was - en is - het handmatig schetsen de sleutel tot procedureel denken, het papieren medium als fundamenteel instrumenteel voor de ontwikkeling van ambigue ideeën. Men denke niet in een of andere abstracte dimensie, het creatieve proces is gebaseerd op de interactie met objecten en materialen - een attitude en werkprincipe dat tegenwoordig ‘belichaamde cognitie’ wordt genoemd. In deze specifieke context maakt HELIX IX deel uit van een serie handmatige tekeningen die een algoritme in het veld documenteren; een geënsceneerde actie in een gegeven fysieke ruimte, een enkele persoon als schakelend volgens zowel regels als beperkingen opgelegd door de feitelijke locatie. Computerlogica speelt een belangrijke rol bij het mogelijk maken van de actie: logische operatoren zorgen voor verschillende soorten intersecties van persoon en ruimte, waardoor zich een algoritmisch verhaal ontwikkelt dat wordt weerspiegeld in de tekeningen.
RP32 (1975) en Run One (1976) - beide tekeningen zijn conceptueel sterk verwant. RP32 onthult een fascinatie voor uitputtend denken; men ontwikkelt een algoritme dat zichzelf uitdrukt in een gegeven eindig aantal dimensies, het aantal parameters (grootte en rotatie van een vierkante module) bepaalt het aantal tekeningen. RP32 is gebaseerd op een evoluerende notie van vertrouwen - het algoritme genereert numerieke waarden van gecontroleerde randomheid, geleidelijk, van absolute naar relatieve zekerheid - dit bepaalt hoe modules verschijnen in een rasterachtige structuur. Blauwe lijnen zijn aangebracht omdat er in die tijd enkel viltstiften met blauwe inkt beschikbaar waren. Als één onlosmakelijk geheel tonen de vier tekeningen alle vier de overgangen die impliciet in het algoritme aanwezig zijn. Aan de andere kant geeft Run One alle 36 geïmpliceerde opties van een bepaald algoritme in één enkele instantie weer.
Peter Beyls, Tianjin, China, 18 juni 2025
Peter Beyls is een Belgisch interdisciplinair kunstenaar en pionier van de digitale kunst. Zijn praktijk strekt zich uit van de beeldende kunst en muziek tot experimentele hybride presentatievormen.
Na zijn initiële studies als ingenieur elektronica studeerde Peter Beyls aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel, EMS Stockholm en de Slade School of Art, University College London. Hij behaalde een PhD in Computer Science aan de Universiteit van Plymouth, UK voor zijn onderzoek naar evolutionaire computertechnieken toegepast op real-time interactieve muzieksystemen.
Beyls is zeer geïnteresseerd in de esthetische en cognitieve dimensies van digitale media in de kunsten. Op wetenschappelijk gebied publiceerde hij zo'n 75 artikelen over verschillende aspecten van digitale kunst en was hij gastprofessor aan diverse instellingen in Canada, China, Japan en de VS.
Zijn werk werd uitgebreid tentoongesteld en uitgevoerd op evenementen als Siggraph, ICMC, Imagina, ISCM, Generative Arts en ISEA.
