Ik ben verticaal (maar liever was ik horizontaal) kijkt terug op de 25 jarige geschiedenis van iMAL en kijkt vooruit naar diens toekomst als instituut gewijd aan digitale culturen op een moment waarop computer technologie steeds meer wordt bekritiseerd om haar sociale en ecologische impact.

Meer dan een retrospectief, combineert deze ‘introspectief’ eerder in iMAL tentoongestelde kunstwerken met meer recente creaties. Samen vieren ze de rijke esthetische diversiteit die buiten Silicon Valley’s monocultuur bestaat. Het is een moment om stil te staan en de waarde van oude, hedendaagse en toekomstige digitale kunst te evalueren. De tentoonstelling is vernoemd naar Sylvia Plath’s gedicht I am vertical, waarin ze haar eigen bestaan overdenkt, door het verbeelden van de kloof tussen haar menselijke verticaliteit en haar diepe wens horizontaal te zijn, in harmonie en verbondenheid met de natuur.

Digitale cultuur is onlosmakelijk verbonden met de productie van e-waste en een alsmaar toenemend verbruik van land, grondstoffen, energie en water. Er zijn ook sociale en politieke gevolgen aan verbonden, zoals de impact van generatieve kunstmatige intelligentie op arbeid, en dat van surveillance op privacy en democratie. Big Tech monocultuur bevordert consumentisme terwijl ze haar sociale en ecologische impact verduistert. Wat betekent dit voor kunstenaars die met digitale media werken ?

De werken in Ik ben verticaal (maar liever was ik horizontaal) bieden ruimte om na te denken over de mogelijkheden van digitale culturen die geen schaalvergroting ambiëren ten koste van planetaire grenzen, en in plaats daarvan die grenzen omarmen als gelegenheid voor het herwinnen van creativiteit.

Cécile Babiole
Peter Beyls
Jonah Brucker-Cohen
Quentin Destieu, Sylvain Huguet - Collectif Dardex
Sunjoo Lee
Leonard Leyens
Val Macé
Raquel Meyers
Navid Navab
Suzanne Treister
Claire Williams